Chap Battis

Öğrenci yetiştiren ebeveyn olarak çocuklarımızın İsa Mesih’i izlemesi ve sevmesi için kendimizi her şeyi yapmaya adadık. Elbette onları kontrol etmemizin, yüreklerini değiştirmemizin mümkün olmadığını biliyoruz. Ama onları etkilemek için yapabileceğimiz her şeyi yapmak isteriz.

Bu uğraşta en büyük örneğimiz kim? İsa! O, 12 öğrencisi ve daha birçok erkek ve kadın öğrencileriyle Roma dünyasını alt üst etti. Bunu herhangi bir hazırlık olmadan mı yaptılar? Kesinlikle ‘hayır.’

Müjde kitaplarını okuduğumuzda İsa’nın kalabalıklara hizmet ettiğini, ayrıca onu izleyen kişileri, O’nun işini sürdürmeleri için hazırladığını öğreniyoruz. İsa çarmıhtan önce bile öğrenci yetiştiren Kurtarıcıydı.

İsa’nın Stratejisi
Peki İsa bunu nasıl yaptı? Biz ebeveynler olarak bunu çocuklarımıza uygun şekilde uygulayabilmemiz için İsa’nın hayatını derinden araştıran bir kişiye ihtiyacımız var ki, İsa’nın öğrenci yetiştirme stratejisini öğrenelim.

Robert Coleman’ın 1963 yılında yayınladığı kendi yazdığı Master Plan of Evangelism kitabı ize rehber olabilir. Bu kitabı 30 yıl önce okudum, o yılda bile klasik bir eserdi. 3,5 milyon kitap satıldı, bu kaynak zaman testinden geçmiştir.

Bu yazıda size kitabın içeriğini özetlemek ve bunu ebeveynlere nasıl uygulanabileceğiniz kısmını düşünmenizi isterim. Yine de bu özet bu kitabı okumanızı engellemesin.

Peki planı neydi? Aşağıdaki unsurlar planı içeriyor.

Seçmek
İsa’nın metodu erkekler ve kadınlardı. İsa kalabalıkları görmezlikten gelmemesine karşın az sayıda kişileri seçip onlara odaklandı. Az kişiler o dönemde O’nun metoduydu. Kalabalıklara neden odaklanmadı?  Coleman’ın sözleri: “Eğer izlenebilecek bir lider varsa kalabalıklar kolayca kazanılabilir’ İsa sadece On İki Kişiyi seçti.

Uygulama – Ebeveynler olarak Tanrı bize tam olarak biçimlendireceğimiz birkaç canı verir. Ne kadar büyük bir ayrıcalık! Çok sayıda insan üzerinde küçük bir etkimiz ve az sayıda insan üzerinde büyük bir etkimiz olabilir. Bütün ulusları öğrenci olarak arzularken çocuklarımıza öğrenci olarak yatırım yapmamızın bir öncelik olduğunu unutmayalım. Coleman sanki The Disciple-Making Parent’dan çıkmış bir söz söyler. “Bu iş yavaş, sıkıcı, sancılıdır ve başta ilerlemeyi göremeyebilirsiniz ama sonuç yüce olacak…” Ebeveynliğin çoğu kısmı sıkıcı ve sancılıdır ama biz sadece çocuklarımızı değil, Mesih için ruhsal savaşçılar yetiştiriyoruz.

Birlikte olmak
İsa onlarla kaldı, onlarla zaman geçirdi. İsa’nın yetiştirme programının özü, öğrencilerini O’nunla birlikte olmaya çağırmasıydı. “Bilgi açıklama ile anlaşılmadan önce birlikte olmaktan edinilmiştir.’ Kalabalıkları, hatta Zakkay gibi bireyleri de görmezlikten gelmedi. Ama kendisi gittikten sonra önderlik edecek kişilerle birlikte olmaya odaklandı. Onları sevdi ve onlara kendi yetkisini verdi (bkz. Mar 3:14).

Uygulama –The Disciple-Making Parent kitabının 4. Bölümünde ileri sürdüğüm gibi ruhsal liderlikte en güçlü faktör örnek/ model olmaktır. Çocuklarımızı öğrenci olarak uzaktan yetiştirmek – mesafe ister duygusal ister fiziksel olsun zordur. Bizim hayatımızdaki müjdeyi, kendilerinin takdir edeceği canlı bir iman şeklinde görmeleri gerek. Tanrı çocukları, bizimle birlikte olsunlar diye bize verir. O zaman onlarla bağlantı kurup İsa’yı ne kadar sevdiğimizi söylememizden emin olalım.

Adanmışlık
İsa itaat etmelerini istedi. Onu izleyenler bu konu da o kadar da dahi değildiler. Ama O’nun ardından gidip O’na itaat etmeye razı olmalıydılar. Çarmıh yolu demek Tanrı’nın isteğini yerine getirmek demektir. İsa’yı sevmek demek İsa’ya itaat etmek demektir.

Uygulama – Ebeveynler olarak onların iyiliği için çocuklarımızı bize itaat etsinler diye eğitiyoruz (bkz. Ef 6:1-3).  Yetkililere itaat etme sonucunda bereket ortaya çıkar. Bu prensip, Rab ile yürüdüğümüz müddetçe bizim için de geçerlidir. Charles Bridges şöyle der, “Tanrı korkusu sevgiden ötürü oluşan bir saygıdır. Tanrı’nın çocuğu, kendisini Tanrı’nın yasasına dikkatli ve alçak gönüllükle teslim etmeli.’ Bizim öğrencilerimizden de tam olarak istediğimiz bu değil mi? Bizim buyruklarımıza alçak gönüllükle teslim olan sevgiden ötürü olan bir saygı?

Vermek
İsa, Baba’nın kendisine verdiğini öğrencilerine de verdi. O’nun esenliğini, sevincini ve krallığının anahtarlarını öğrencilerine de verdi.  ‘Sevgi böyledir, kendini feda eder.’ Kendini feda ederken onlara Kutsal Ruh’u da verdi.  ‘İsa vahiyde Tanrı’dır.  Ruh, eylem yapan Tanrı’dır.’

Uygulama – Nihai olarak çocuklarımız Tanrı’nın onlar için istediği hayatı yaşayabilmek için Kutsal Ruh’a dayanmalıdırlar. İsa’nın öğrencilerine Kutsal Ruh’u vermesine karşın, çocuklarımızın Kutsal Ruh’un gücünü, ikna edişini, yönlendirmesini ve etkisini bilmeleri için dua edebiliriz. Çocuklarımızı Kutsal Ruh’tan yoksun bir şekilde mi yetiştirmeye çalışıyoruz? Öğrenci yetiştirmemizde etkin olan Kutsal Ruh’tur.

Tasvir etmek
İsa öğrencilerine nasıl yaşamaları gerektiğini gösterdi. Kendisinin nasıl insanları kendine çektiğini, imanı kışkırttığını ve karara çağırdığını gördüler. Onlardan kendisinin yapmadığını yapmalarını istemedi. Şunu söyledi: ‘size örnek gösterdim.’ (Yuhanna 13:15).

Uygulama – Çocuklarımıza nasıl yaşamaları gerektiğini gösteriyor muyuz? Çünkü bizi taklit edecekler. Bu şekilde onlara iyi bir örnek oluyor muyuz? ‘

Zayıflıklarımız öğrenci yetiştirmemize engel değildir. Biz İsa’yı içtenlikle izlemek istersek, mükemmel olmadığımızı bile bile çocuklarımızın bizi izlemelerini teşvik edebiliriz. ‘Mükemmel’ ebeveynlere değil, İsa’nın içten izleyicilerine lütfedilir.

Devretmek
İsa öğrencilerine görevler verdi.  “Sizleri insan tutan balıkçılar yapacağım’ dedi. İsa bu adamların ardından gelmelerini istedi ve sevgiyle onları müjdeyi duyurmak için gönderdi. Kendi fedakâr hizmetine dahil etmesi aslında bir sevgi eylemiydi. Kendi hayatlarında sıkıntılara yol açmasına karşın Tanrı’nın yaptıklarına davet etmek bir sevgi eylemi.

Uygulama – Çocuklarımız daha çocukken hizmet etmek için eğitilebilirler. Aile ve kilise onlara bazı önemli işler verebilir. Hepimiz daha yüce amaç için yaratıldık. İsa şöyle dedi: ‘Vermek almaktan daha büyük mutluluktur’ (Elç. 20:35).  Hizmet bereketinde çocuklarımızı eğitmeliyiz.

Denetlemek
İsa öğrencilerini hep denetledi, değerlendirdi. ‘Yapabildiklerinden daha fazlasını beklemedi ama en iyilerini bekliyordu. Bilgi ve lütufta büyüdükçe daha iyiye gitmelerini bekliyordu.’  Onları sabırla yeniden ve yeniden yönlendirdi ve denetledi, öyle ki doğru yolda yürüsünler.

Uygulama – Çocuklarımızın yeniden eğitilmeye, hatırlatılmaya ve bir daha eğitilmeye ihtiyaçlarının olduğu aşikâr. Hepimiz yoldan saparız.  Ebeveynler olarak büyük resmi görebiliriz ve haklı olarak çocuklarımızı eğitmeye çağrıldık. Bu sadece sözel eğitim değil, eylemsel eğitim de gerektirir. Bu eğitim denetim ve hatırlatmayı da içerir.

Çoğaltma
İsa kendisini izleyenlerin artmasını bekledi. Onlar da başkaları için, İsa’nın öğrencileri olarak yetiştirilmeliydiler. İsa bu buyruğu verdi. Hayat kendini çoğaltır. Ruhsa hayat ruhsal hayatı üretir. İsa onları yetiştirdiği gibi onların da diğerlerini yetiştirmesini söyledi (Matta 28:18-20).

Uygulama – Çocuklarımız için duamız bizi örnek almaları ve hem de başkalarına yardım edeceklerine dair olmalıdır. Yani sadece öğrenciler için değil, biz gittikten çok sonra kalacak öğrenci yetiştiren öğrenciler için de dua etmeliyiz.

Sonuç
Duamız ve çağrımız şudur: nereye gidersek gidelim insanları İsa’nın öğrencileri olarak yetiştirmeliyiz.  Bu ister karşı komşumuz olsun ister kilisede yeni dostumuz olsun ister çocuklarımız olsun. İsa, diğerlerinin O’na benzemesi ve büyümelerine yardım edecek biri olalım diye bize örnek verir. The Master Plan of Evangelism öğrenci yetiştirmenin ardındaki ilkeleri düşünmemiz için yardımcı bir alettir.

 

10/9/2021’de gönderilmiş bir email!  İzinle kullanılmıştır

Bizi takip edin: