‘Sesim ne kadar yüksekse çocuklarım daha çok dinleyecek’ diye düşünen ebeveynleri tanıyor musunuz? (tabii ki siz bunu hiç düşünmediniz değil mi ?)
Ama bu bir sır değil, hepimiz yüksek seslerin daha itaatkâr çocuklar yetiştirmediğini biliyoruz. Yine de ebeveynlerin çoğu hala çocuklarına bağırır, oysa istedikleri sonuçlara varmaları çok nadirdir.
Her nasılsa ebeveynler şunu yanlış anlarlar: çocuklar dinlemediğinde ‘ses tonumu ve yoğunluğumu arttırmam gerek’ diye düşünürler. Ne yazık ki ebeveynler bunu o kadar sık yapar ki çocuklar ne zamana kadar itaat etmeyebileceklerini bilirler, işte o ‘kırılma noktası’na gelince o anda itaat etmeye başlarlar. Anne baba o noktaya gelince, Mehmet ve Aslı hışma uğramamak için isteksizce itaat ederler.
Bu şekilde sık sık davranan ebeveynlere şu sorular sorulmalı:
- Sizce ebeveyn- çocuk ilişkisinde yaptıklarınız en iyi yol mu? ya da Tanrı’nın istediği yol mu?
- Davranışlarınız sonucu olarak bu iki şeyden hangisini yaşarsınız: gerilim mi yoksa esenlik mi?
- Eğer ciddi anlamda bir şeyler başaramıyorsanız, neden bu şekilde davranmaya devam ediyorsunuz?
Bu son sorunun cevapları çeşitli olacak ama bazılar şunlardır: bu şekilde yetiştirildim—ya da terbiye yerine bunu seçtik çünkü ‘sonunda’ dinleyeceklerini biliyoruz – ya da ‘işte çocuk yetiştirme böyle olmalı’ yalanına inandılar.
Ebeveyn olarak size teşvik vereyim: çok daha iyi bir yol var. Çocuklarınıza bağırmadan ve sesinizi yükseltmeden sizi ciddiye almalarını sağlayabilirsiniz.
İşte 4 fikir:
- ‘DİŞLİ’ KELİMELERİ KULLANIN
Özdeyişler 29:17 Oğlunu terbiye et, o da sana huzur verecek ve gönlünü hoşnut edecektir.
“Ne demek istediğini söyle ve söylediğini yap! Çocuklar senin ne zaman blöf yaptığını bilir.’
Sözcükleriniz tek başına ayakta kalsınlar, arkasında bir çavuşun/asker sesi olmasın. Eğer sözleriniz dinlenmezse, sonuçları yerine getirin. Gittikçe ses tonunuzu yükseltmeyin ya da eninde sonunda öfkeyle patlamayın. Çünkü ‘sonuçlarla’ desteklenen sözler, ‘yüksek sesle’ desteklenen sözlerden daha dişli ve etkilidir.
15 kere ‘Hayır’ dedikten sonra, çocuklarının taleplerine teslim olan ebeveynleri gördük (ya da olduk!) Böyle bir ebeveyn olmayın! Sözününüz arkasında durun. ‘Bunu yapmayı durdurmazsan …………..olacak’ dediysen, o zaman ne olursa olsun durmazlarsa ……………… olsun! DİŞLİ sözleri kullan.
- DEĞNEĞİ KULLAN…SIK SIK.
Özdeyişler 22:15 Akılsızlık çocuğun öz yapısındadır, değnekle terbiye edilirse akılsızlıktan uzaklaşır.
Özdeyişler 29:15 Değnekle terbiye bilgelik kazandırır,
Kutsal Kitap’a uygun terbiye çocuklarına bağırmaktan alıkoyan en iyi yollardan biridir. Ama bundan bahsetmek yeterli değildir, tutarlı şekilde yapmak gerekir.
Çocuklarımız küçükken bizi ve kurallarımızı sınadılar özellikle kamu önünde (özellikle kilisede veya AVM’de). Bu ‘küçük savaşları’ kazanmamızın ne kadar önemli olduğunu yavaş yavaş fark ettik. Çünkü küçük ‘meleklerimiz’ başkalarının huzurunda kurallarımızı ihlal edip ne kadar cezasız kalacaklarını sınıyorlardı.
Eninde sonunda tahtadan yapılmış büyük bir kaşık koyduk arabaya. Bu ‘sınavlar’ hortlar hortlamaz insanlardan özür dileyip gereken işi özel ve yalnız bir yerde hallettik.
Sık sık kullanan değnekle bu sorunları çabuk ve kolay/ektili şekilde hallettik. Yoksa biz AVM’de çocuklara bağıran ya da kilisede tekrar tekrar ‘sus’ diye seslenen ebeveyn olurduk.
- MOTİVE EDEN TEŞVİK VERİCİ ŞEYLERİ KULLAN
Mezmurlar 58:11 ‹Gerçekten doğrulara ödül var›.
Kutsal Kitap açık bir şekilde iyilik edenin ödüllendirildiğini öğretiyor. O zaman çocuklarımızın hareket edip itaat etmesini neden bu şekilde motive etmiyoruz? Sizce kim daha çok itaat etmek ister: aşağılanan ve bağırılan bir çocuk mu? Yoksa motive edilen ve ödüllendirilen bir çocuk mu?
Çocuk olarak ebeveynlerime birçok şeyi sevinçle yaptım, mesela, dondurma aldım! Çocuklarımızın talep ettiği HER ŞEYİ vermek konusunda dikkat edelim; aslında bunları hem çocuğumuzun avantajına hem de bizim avantajımıza kullanalım (yeni oyuncaklar, kıyafet, bilgisayar zamanı). Bunları beklenen haklar olarak değil, kazanılan ve tutulan ayrıcalıklar olarak kullanmayı öğrensinler. Motive eden teşvik verici şeyleri iyiye kullanın çünkü ‘doğrulara ödül’ var.
- YUMUŞAK CEVAP VE SERT BAKIŞI KULLANMAYI ÖĞREN
Özdeyişler 15:1 Yumuşak yanıt gazabı yatıştırır, oysa yaralayıcı söz öfkeyi alevlendirir.
2.Samuel 22:28 Alçakgönüllüleri kurtarır, gururluları gözler, gururunu kırarsın.
Fısıldanmış ‘Yalnız eve gelinceye kadar bekliyorum’ gibi sözler güçlüdür. Ya da sözleri olmayan sert hoşnutsuzluk bakışı. Ne zaman ciddi olduğunu çocuklarına öğret ve onlar size ciddi alacaklardır. Belki birkaç kere yumuşak sözlerin veya sert bakışın arkasında ‘sonuçlar’ olması gerekecek. Ama emin olun ne zaman ciddi olduğunuzu öğrenecek ve dikkat edecekler.
Ebeveyn yaklaşımında yumuşak yanıtı ve sert bakışı kullanmayı öğrenin. Hem Kutsal Kitap’a uygundur hem de yararlıdır.
Umarım bu fikirler sizler için yeni bir anımsatıcı olur ve ebeveyn girişimlerinizi daha çok Tanrı’nın yoluna göre ayarlayabilirsiniz. Tanrı hiçbir zaman çocuklarının sözel taciz eden, öfkelenen veya bağıran ebeveynler tarafından yetiştirilmesini amaçlamadı. Eğer Tanrı’nın yollarıyla yetiştirirseniz çocuklar sizi ciddi alır. Ve bunu çocuklarınıza bağırmadan yapmış olursunuz.
Ve en iyisi ne biliyor musunuz? Herkes (sizler, çocuklar ve AVM’deki herkes) çok daha mutlu olur 😉
https://godlyparent.com/get-your-kids-to-take-you-seriously 23.5.2020 erişilmiştir. İzinle kullanılmıştır.
