Borçları affedin
Bu konu hayati derecede önemlidir. İsa bağışlamayan yüreğin bağışlanmadığını öğretti.
Matta 6:12-15: “Bize karşı suç işleyenleri bağışladığımız gibi, Sen de bizim suçlarımızı bağışla. Ayartılmamıza izin verme. Bizi kötü olandan kurtar. Çünkü egemenlik, güç ve yücelik sonsuzlara dek senindir! Amin”. “Başkalarının suçlarını bağışlarsanız, göksel Babanız da sizin suçlarınızı bağışlar. Ama siz başkalarının suçlarını bağışlamazsanız, Babanız da sizin suçlarınızı bağışlamaz.”
Yani bağışlamak son derece ciddi bir konudur…
Üç önerim var.
- Rabbin seni bağışladığı gibi
İlk öncelikle Kol. 3:13 şöyle yazıyor: Birbirinize hoşgörülü davranın. Birinizin ötekinden bir şikâyeti varsa, Rabbin sizi bağışladığı gibi, siz de birbirinizi bağışlayın. Yani, başkalarını bağışlamanın kökü bağışlanmandır. Bağışlanman, senin için ne kadar harika ne kadar değerlidir? Seni ne kadar alçaltır? Bağışlanman kafanı ne kadar karıştırır?
Benim ibadet tecrübem şudur: Tanrı’ya ve İsa’ya karşı işlediğim günahımın korkunçluğunu, bağışlanmamın şaşkınlığını ve bunu edinmek için İsa’nın acılarının muazzamlığını hissettiğimde bana haksız davranan kişilere en az öfke hissettiğim anlardır.
Yani İsa’nın canı pahasına bağışlanmanın harika değerini, bedelini, umudunu derin derin düşünüp tartın.
- Adil Yargıç
İsa mahkemede yargılanırken başkahin İsa’ya şunu sordu: “Yüce Olanın Oğlu Mesih sen misin?” (Mar 14:61). İsa’nın yanıtı şöyleydi: “Benim” dedi. “Ve sizler, İnsanoğlunun Kudretli Olanın sağında oturduğunu ve göğün bulutlarıyla geldiğini göreceksiniz.” (Mar 14:62).
Sonra bu oldu: Bazıları Onun üzerine tükürmeye, gözlerini bağlayarak O’nu yumruklamaya başladılar. (Mar 14:65). Ben şöyle düşündüm: ‘Neden İsa tepki göstermedi? İnsanlar bana kötülük yaparlarsa çok öfkelenirim ve ben de hemen tepki vermek isterim.’
İlk kilisede bu soru soruldu ve Petrus cevaplardan birini verdi: Nitekim bunun için çağrıldınız. Mesih, izinden gidesiniz diye uğrunuza acı çekerek size örnek oldu. “O günah işlemedi, ağzından hileli söz çıkmadı.” Kendisine sövüldüğünde sövgüyle karşılık vermedi, acı çektiğinde kimseyi tehdit etmedi; davasını, adaletle yargılayan Tanrıya bıraktı (1.Petrus 2:21-23).
Yani sana yapılan kötülük yüzünden adalet talep eden ‘yargı huyun’ yükselirse bunu hep adaletle yargılayan Tanrı’ya bırakabilirsin. Hem yargıç hem de intikam alan kişi olmanın getirdiği ağır yükünü kendin taşıman gerekmiyor. Adaletin yerini bulacağına inanabilirsin. Ceza ya cehennemde kesilecek ya da çarmıhta ödendi. Tanrı’nın Mesih’in çarmıhında ya da cehennemde sağladığı adaletten daha iyisini yapamazsın. “Rab diyor ki, ‘Öç benimdir, ben karşılık vereceğim’ (Rom. 12:19).
- Acılık en çok bize zarar verir
Bağışlamayan ruhun en çok size zarar verdiğini derinden düşünün. İçerleme/gücenme hiç yarar sağlamıyor… Belki ‘bu argüman güçsüzdür. Yani belki bana, “benim duygularım bana hiç yarar sağlamayacak demek zayıf bir argüman” dersiniz. Ama İsa öyle düşünmedi. Mesela günahlı kaygılara karşı aynı argümanı kullandı. Kaygı aslında içimizden doğan gücenme veya içerleme kadar güçlüdür. İsa şöyle diyor Matta 6:27’de: ‘Hangi biriniz kaygılanmakla ömrünü bir anlık uzatabilir?’ Yani kaygılanma yarar sağlamaz.
İsa ne yaptığını biliyor. Bu argüman aslında yararlıdır. Tanrı’dan bu argümanın gücünün hayatında daha belirgin olmasını dile: ‘Bu bağışlamama bana yarar sağlamıyor. Tersine bana zarar veriyor. Tanrı bu iç görüyü kullan ve bu içerleme/gücenme durumunu benden al.’
Tanrı’nın sağladığı bu üç strateji acılığın ve içerleme/gücenmenin yıkıcı etkilerinin üstesinden gelebilirsin.
- Bağışlanmanıza hayran kalın – bağışlanmanın boyutları ve sağlanması için ne kadar büyük bedel ödendiğini düşünün.
- Her konuda ve her zaman bilge olan yargıcın hesaplarınızı ele almasına izin verin, bu korkunç yargıçlık ve intikam alma yükünü taşımayasın.
- Bağışlamayan ruhun başkasından ziyade daha çok sana zarar verdiğini derinden düşün.
https://www.desiringgod.org/interviews/how-can-i-forgive-my-parents-for-childhood-abuse adresinden uyarlanmıştır 28/4/2020 erişilmiştir.
