Ebeveyn olarak çocuklarımla ilişkimde samimi ve dürüst olup bu şekilde davranmaya çalışırım. Öfkelenip onları dinlemeyerek onlara karşı günah işlediğimde onlardan beni affetmelerini istedim. Bu rica ile birlikte hayatımda söz konusu olan sorunu düzeltmeye ilişkin bir ifade kullandım.
Benim onlardan af dilememe ek olarak, onlar da benden af dilemiş olacaklar. Tanrı çarmıhta günahlarımızın tümünü bağışlamasına karşın hala günahlarımızı itiraf etmemizi buyurur (1 Yu. 1:9). Tanrı’ya günahlarımızı silmesi için itiraf etmiyoruz, Göksel Babamızla ilişkimizi düzeltmek için günahlarımızı itiraf ediyoruz. Benzer şekilde yeri geldiğinde çocuklarımızın da bizden af dilemesi gerekecektir. Çocuklarımızı af dilemek ve ilişkiyi yeniden kurmak için eğitmemiz gerekiyor.
Hoşgörü ve Lütuf
Affetmeye çok fazla odaklanmadan önce çok önemli bir konuya değinmek istiyorum. Kutsal Kitap birbirlerimize sabır ve hoşgörü göstermemizi söyler. Hoşgörü bir günahı, bir rahatsızlığı görmezlikten gelmek demektir. Henüz Cennette yaşamadığımızı fark etmek demektir. Çarmıhta Mesih bizi kabul etti, hayatımızda o kadar çok şeyi görmezlikten geldi (Rom 15:7) ki biz de başkalarına bu şekilde davranabiliriz!
Aynı şekilde hoşgörülü olmak ve lütuf göstermek aile hayatımızı kolaylaştırır, kasti olmayan günahları örtbas eder. Tanrı’nın sevgisinin çarmıhta çok sayıda olan günahı örtbas ettiğini biliyoruz (1 Pet 4:8). Bu yüzden kusurları hoş görmemiz bir onurdur (Özd 19:11). Ebeveyn olarak işimizin kilit bir unsuru ailemizde kişileri hoş görmelerini, başkaları hakkında iyi düşünmelerini ve küçük kusurları hoş görmelerini teşvik etmektir.
Günahla dolu bir dünyada yaşıyoruz. Hepimiz, çocuklarımız da dahil, birbirimize karşı hoşgörülü olmalıyız. Çocuklarımız bu konuda bizi model alıyor. Müjdeye dayalı bir aile birbirini sever ve birbirine karşı hoşgörülüdür. Bu hoşgörü aslında Tanrı’nın Mesih’te bizi ne kadar hoş gördüğünü hatırlatır.
İsa Öğrencilerine Affetmeyi Öğretti
Birinizin itiraz ettiğini duyar gibiyim: ‘Ama bazılarının günahları o kadar ciddi veya incitici ki hoş göremiyoruz. O zaman ne yapmamız gerekiyor?”
İsa barış içinde yaşamaya ve esenliğin peşinde gitmeyi öğretti. Eğer size karşı günah işlendiyse gidip onunla konuşmanı söyler (Matta 18:15). Birine karşı günah işlediysen İsa yine gitmeni ve kardeşinle barışman gerektiğini söyler (Matta 5:23) . Ve henüz uzlaşmamış iki kişiyi uzlaştırmak için sizin barışı sağlamanızı buyurur (Matta 5:9). Mümkün olduğunca Tanrı herkesle esenlik içinde olmamız ister (Rom 12:18).
Aynı şekilde İsa öğrencilerinin affetmeleri konusunda uyarıları da ciddidir. Müjde’de Göksel Babamız nasıl bizi affettiyse biz de başkalarını affedebiliriz, affetmeliyiz – bizi ne kadar incitirse incitsin! İncindiğimizde müjdeyle karşı karşıya oluruz. Bize karşı olan bir suçu, bir milyon kere çarparsak günahımızın Kurtarıcıyı ne kadar incittiğini belki deneyimsel olarak fark etmeye başlayabiliriz (Matta 18:21-35). Birinin bize karşı günah işlemesi bizi Mesih’in önünde alçakgönüllülüğe götürebilir.
Çocuklarımıza affetmeyi öğretmek aslında müjdeyi öğretmektir. İsa duasına günlük olarak affetmeyi koydu (Mat 6:12).
Jean Vanier’s alıntısı hem toplumumuz hem de ailemiz için geçerlidir:
Çok fazla insan bir şeyi bulmak, dinamik bir gruba ait olmak, ideale yaklaşan bir hayat bulmak için topluma ait olmak ister. Affetmenin sırrını keşfetmek için topluma geldiğimizi bilmezsek hızlı bir şekilde hüsrana uğrarız.
Aynı şekilde C. S. Lewis aile içerisinde affedici olmanın gerekliliğinden söz eder:
Tek bir incinme/yarayı affetmek belki de o kadar zor değil. Ama günlük hayatın ardı arkası kesilmeyen kışkırtmaları – otoriter kaynana, zorba koca, dırdır eden kadın, bencil kız, hilekar oğulu sürekli affetmeyi – nasıl, nasıl başarabiliriz? Bunu sadece nerede olduğumuzu hatırlamakla, akşam dualarımızda ‘Bize karşı suç işleyenleri bağışladığımız gibi, Sen de bizim suçlarımızı bağışla.’ sözlerini kasten söylemekle başarabiliriz. Biz her koşulda affetmeliyiz, başka seçeneğimiz yok. Bunu reddetmek Tanrı’nın bize verdiği merhameti reddetmek demektir. Hiçbir istisna yok ve Tanrı bu konuda söyledikleri hakkında çok ciddi.
Tanrı tarafından ne kadar bağışlandığımızı ve birbirimizi nasıl bağışlayacağımızı öğrenmek için bir aileye yerleştirildik. Çocuklarımız hayatı boyunca affetmeyi bilmelidir!
Chap Battis’in haftalık email’i. 3/12/2022’de gelmiştir. İzinle kullanılmıştır.
