Aralık 16, 2014 Eric Geiger
Çocuk hizmetinde, çocukların nasıl davranması gerektiğini öğretmek çekici görünür. Bunu kişisel olarak biliyorum, zira çocuklarımın uygun davranmalarını, annelerine itaat etmelerini, dostlara hoş, nazik davranmalarını isterim. Çocuklara, ardından gidecekleri ve taklit edecekleri değerler ve erdemleri öğretmek ciddi olarak çekici gelebilir. Sizde aynı düşünce de değil misiniz, kim çocuklarının değer veren, iyilik yapan, sorumlu ve yaratıcı olmalarını istemez ki? Aklı başında bir kişi çocuklarına kaba olmayı, tembelliği ve sıkıcı olmayı öğretmek istemez.
Bu yüzden birkaç kişi buna benzer aktiviteleri çok çekici bulur:
Yukarıdaki bulmacadaki kelime listesi: Dostluk. Şefkat. Saygı. Empati…
Hepsi çok iyi, hepsi de iyi özellikler. Belki şöyle düşünüyorsunuz: ‘Eee, bunda sorun ne?’
Sorun şu, kendilerini “Değiştirecek olan Kişiyi” işaret etmeden çocuklara erdemler, değerler ve belli davranışları öğretebilirsiniz. Yani karakteri asıl değiştirecek olan Mesih’ten bahsetmeden karakter özelliklerinden bahsetmek mümkündür. Değerler ve erdemler odak noktamız haline gelirse, Mesih’le ilgili müjde odağımızda olmaz. Ve Mesih’in müjdesi vurgulanmıyorsa, başka bir müjde vurgulanmış olur….yani müjde içermeyen bir müjde! İsa yoksa, değerler ve erdemler de Hrıstiyanca olmazlar. Onlar O’nun verdiği müjdeye karşılık gelmezler, itaat de Tanrı’nın lütfunun erittiği yürekten kaynaklanan itaat değildir. O erdemler ve değerler kendi başlarına sadece başarılı bir insanın listesinde olan şeylerden ibarettir.
Bazıları yukarıdaki etkinlik sayfasının basit göründüğünü söyleyebilir ama bu sayfa ‘farklı bir şekilde’ Hrıstiyanca değildir. Nitekim bu sayfa şu kitaptan çıkmıştır:
Şeytani Çocukların Etkinliklerinin Büyük Kitabı
Amerika’da bir grup, Hrıstiyanların bedava kitaplar dağıtması üzerine, bedava olarak bu boyama kitabını dağıtmak istediler. Bu tam olarak bir reklam oyunu mu, yoksa bu garip grubun davası mı bilmiyorum. Her neyse, bu ayrıntı konuyu çok değiştirmez; Hrıstiyan inancını güçlü kılan, ayırt eden şey, erdemler listesi değil, İsa’dır – bize yaşam vermek için kendi canını feda eden Asma! Asma’dan bağımsız olarak çocuklara erdemleri sunarsak, onlara verdiğimiz erdemleri yerine getirme gücünden yoksun yeni bir Yasa’ya esir ederiz. Kutsal Ruh’tan yoksun olarak ürün almak için öğretiyorsak, Tanrı’nın kurtuluş için var olan gücünü ilan etmiyoruz demektir.
Charles Spurgeon bize önemli bir şey hatırlatır: “Tanrı Sözüne dayanmayan, Mesih merkezli olmayan çocuk hizmeti hem bizim hem de çocuklarımızın zamanını öldürmekten öte bir şey değildir”.
Eğer çocukların önlerine canlarını kurtaracak, canlarını besleyecek gerçeği koymazsanız, onları sabah, öğle akşam bir araya getirmeniz, toplantılara gitmeniz hem onlar hem de sizin için boş bir uğraştan öteye gitmeyecektir. Kuzuları besleyin; boyunlarına zil bağlamanız, onlara kaval çalmanız yeterli değildir, onları mutlaka beslemelisiniz!
Ebebeyn olarak en kötü günlerimde, sadece çocuklarımın davranışlarıyla ilgilenirim. En iyi günlerimde ise O’nun lütfuna hayran kalır, çocuklarımın “yürekleriyle” ilgilenirim. O günlerde de hala çocuklarımdan iyilik ve itaat beklemeye devam ederim – ancak bunu Mesih’in yüreklerinde çalışmasının sonucu olarak gerçekleştiğini görmek isterim.
http://ericgeiger.com/2014/12/values-vine-kids-ministry/#.VJbPCv8w4Bh
21/12/2014 erişilmiştir.[/column]
