‘’Çocuklar RAB’bin verdiği bir armağan.”
Gerçekten öyle, kesinlikle. Hayatımız üç çocuğumuz tarafından paha biçilemez şekilde zenginleştirildi.
Ama zor günler oldu tabii ki! İlk ebeveynlik yıllarımızda bu üç ‘armağan’ benim damarıma basıyorlardı!
Bu üç çocuğu çok seviyoruz. (photo: Jonas Photo, Bandung, 2007)
“Çocuklar birer bereket…”
Kocam ve ben, evdeki gerilimi hafifletmek için bir etkinlik yaptık: ‘Derin bir nefes alın ve sözlerimize dikkat edin.’
Birbirimize bakardık ve ‘Çocuklar RAB’den gelen armağan’ derdik.
Şarkı söylercesine, tamamen içten duygularımızla bunu söylerdik.
İleri yaşta ebeveyn olduk. Öğreneceğimiz çok şey vardı.
Çocuklarımız bizi iyi eğittiler.
İmdat RAB!
Son günlerde eski bir günceyi okuyordum. Yukarıdan aşağıya doğru giden sözler gördüm bir sayfada. Bir ‘imdat RAB’ duası. Benden, üç çocuğu olan anneden bir dua.
O dönemde sevgili evlatlarımız lisede, ortaokulda ve ilk okuldalardı.
Bir ebeveynin yalvarışı
Ebeveynlik—
bu
tam zamanlı
acı verici
heyecan verici
tatmin edici
içimizi burkan
umut dolu
karmaşık
duygusal
son sürat
dönen
virajlı
çalkantılı
yolu
yürüyoruz.
İmdat,
RAB.
Bize yardım et.
24 Mayıs 2007, Bandung
Sizin için
Her şeyi ortaya koyuyorum.
Kendiler gözlerinde değerli olan, çocukları yetiştirme ve kayırma görevi emanet edilen bütün ebeveynlere, aile üyelerine ve dostlara.
Yürekli olun!
Dua ederek ve Kutsal Kitap okuyarak O’nda kalın. Zor ama ödüllendirilecek işi yapın. Sevgiyle ama aynı zamanda terbiyle de.
Seni görür. İhtiyacını bilir. Bu ‘imdatları’ karşılar.
Her şey alt üst olduğu günlerde bunu hatırlayın. Çocuklar RAB’bin verdiği birer armağandır.
Ya sen?
Hayatını gelecek nesil için harcarken Rab seni nasıl güçlendirdi? Ebeveyn olarak ‘bittim’ dediğin anlar oldu mu? Tanrı seninle o anda ve orada nasıl buluştu?
https://susanlafferty.com/2020/09/13/a-parents-cry/ 19/9/2020’de erişilmiştir.İzinle kullanılmıştır
