Çocuklar için bir evliliğin görkemi, ebeveynlerin hazinesi ve aile hayatının zenginliğidir. Çocuklar ebeveynleriyle birlikte bir takım erdemi geliştirirler, örneğin babaya mahsus sevgi, anneye mahsus sohbet, adanmışlık ve kendini inkar etme, geleceğe bakma, topluma katılma, bakıp büyütme eylemidir. Çocuklar ebeveynlerle birlikte hırslarını sınırlar, farkları yumuşatır, canları birbirine yakınlaştırır. Kendilerinin dışında bir ilgi odağını sağlar, çevreye ve mirasa gözlerini ve yüreklerini açar. Diri ayna gibi ebeveynlerine kendi erdemlerini ve kusurlarını gösterir, kendilerini değiştirmeye zorlar. Eleştirilerini hafifletir, bir kişiyi yönetmeyi ne kadar zor olduğunu öğretir. Aile, ebeveynlerini yenilemekte güçlüdür. Sağduyulu ve görevi yerine getiren babada eski tasasız genci kim tanırdı, kim kaygısız genç kızın kendi çocuğu aracılığıyla, sevinç dolu bir teslimiyetle kendini tamamen feda eden anne olacağını hayal ederdi? Aile hırsı hizmete, cimriliği cömertliğe, zayıfı güçlüye, korkağı kahramana, kaba babaları yumuşak koyunlara ve yufka yürekli anneleri vahşi dişi aslanlara dönüşür.
Bavink, Family sayfa 96-97
