Merhaba çocuklar!
Kilise’de en çok hangi zamanları seviyorsunuz? Bir çoğumuz coşkulu bir tapınma zamanını hemen listenin en başına koyar değil mi? Tapınma sizin için ne kadar önemli? İlahi söylemek, başkaları için dua etmek ve başkalarının bizim için dualarını duymak her zaman hoşumuza gider.
Peki sizce ‘tapınma’ Tanrı için ne kadar önemli?
ÇOOOK önemli. Tanrı bizim kendisiyle yakın bir ilişki içinde olmamıza çok değer verir. O’na her zaman sevgimizi ve övgümüzü sunmamızı bekler. Bazen hayatlarımızda başka ‘tanrı’lar oluyor değil mi? Zamanımızın çoğunu bu şeylere veriyoruz, ilgimizi, bazen paramızı, bazen arkadaşlarımız ya da ailemizin önüne geçiyor bu şeyler. Eski Antlaşma zamanında insanlar kendilerine Put’lar yapıp onlara tapardı. O putlara güvenip, onlardan yardım beklerlerdi. Bugün bizler ellerimizle putlar yapıp tapınmıyoruz ama belki düşüncede belki eylemde Tanrı yerine başka şeylere güvenebiliyoruz (para, itibar, şöhret, kariyer, gibi)
Biz bir şeye tapındığımız zaman; ona umut bağlarız, onu severiz, ona güveniriz, kurtuluşu ve korumayı ondan bekleriz.
Kutsal Kitap’ta Eski Antlaşma’da ilginç bir olay var;
1 Samuel 5:2-4 “Tanrı’nın Sandığını Dagon Tapınağına taşıyıp Dagon heykelinin yanına yerleştirdiler. Ertesi gün erkenden kalkan Aşdotlular, Dagonu RAB’bin Sandığının önünde yüzüstü yere düşmüş buldular. Dagonu alıp yerine koydular. Ama ertesi sabah erkenden kalktıklarında, Dagonu yine RAB’bin Sandığının önünde yüzüstü yere düşmüş buldular. Bu kez Dagonun başıyla iki eli kırılmış, eşiğin üzerinde duruyordu; yalnızca gövdesi kalmıştı.”
Aslında bu hikaye bize bugün sembolik olarak, Tanrı’nın önünde bütün putların eğilip, kırılıp, döküldüğünü, yok olduğunu gösterir.
Bugün kendimize biz de şunu soralım ; Acaba ben hayatımdaki hangi ‘putları’ yok etmeliyim? (bağımlılıklar, para, itibar, başarı, övgüye tapma….)
Bol bol Tanrı’ya tapındığınız bir hafta olsun..!
