Merhaba çocuklar!
Biliyormusunuz mutluluk ve sevinç arasında bir fark vardır. Birisi herşeyin iyiye gitmesine bağlıdır, ötekinin ise böyle bir bağlantısı yoktur. Biri neredeyse pasif, öteki ise aktif bir karardır. Tanrı sevinmemizi buyurur. Hem Pavlus (Filipililer 4:4) hem de Mezmur yazarı Davut, (Mezmurlar 43:4) ‘sevincimizin’ Rab’de olması gerektiğini yazar. Nehemya’ya göre Rab’de sevincimiz, gücümüz olur. (Nehemya 8:10).
Hem imanlılar hem de imanlı olmayanlar mutlu olabilir. Oysa gerçek sevinç sıkıntı içinde, zorluk ve acı çekerken görülür (1 Pet. 1:6-8). Gerçek sevinç sahibi bunun bir itaat meselesi olduğunu (1 Sel 5:18), Tanrı’nın sözünü (Mez 19:8) ve Tanrı’nın hayatımızda ve dünyada ne yaptığını ve neden yaptığını bilir. Her şeyin iyi ve bilgece olduğunu bilir. Sevinç, Tanrı’nın yaptıklarının karşısında ‘haykırır’ (Mezmur ve Yeşaya kitabında). Özellikle birinin İsa’ya iman etmesi hem bizi hem de melekleri sevindirir (Lu 15).
Ya siz? Bugün sevinçli misiniz yoksa sadece mutlu mu? Her şey iyi gittiğinde herkes mutlu olabilir, bu kolaydır. Ne var ki dert, zorluk, üzüntüler de gerçek ve bizler içindir. Böyle durumlarda ne yaparsınız? İşte o anda Rab’de sevinelim, O’nun sizde ve dünyada ne yaptığını bilerek (kurtuluş planını yürütüyor, kendi karakterinizi geliştiriyor) yaşayalım.
Ve bakalım Rab sizin için ne yapacak?
