Geçtiğimiz günlerde Pavlus’un bütün mektuplarını bir solukta okudum. Bunu cidden öneriyorum size, en azından bir kere yapın. Ve çok şaşırdım, bir dakikadan az sürdü!
İki akşam önce İsa’nın suyun üzerinde yürüdüğünü, fırtınayı bir sözüyle yatıştırdığını okudum. Bu ayetlerden Tanrı’nın korktuğum zaman bana yardım edebileceğini öğrendim. Dün akşam Daniel ve aslanlarıyla ilgili kısmı okudum ve Tanrı’nın beni tehlikelerden koruyacağını keşfettim.
Hala tahmin edemediyseniz, okuduğum Kutsal Kitap çocuk Kutsal Kitap’ıydı. Çocuklarınız varsa çocuk Kutsal Kitap’ının tarzına ve çocuk derslerinin ‘ana noktaları’na aşinasınızdır; yani bir basit öykü, bir ahlaki ders.
Ninja Değerleri
Çocuklar bu derslerle dürüst olmayı, paylaşmayı, ebeveynlerine itaat etmeyi öğreniyor. Görmek istediğimiz değerler bunlar, değil mi?
Yine de çocuk Kutsal Kitap’ından bu öyküleri okuduğumuzda ya da çocuklarımız pazar okulundan ahlaki dersi anlatan ve boyanmış kağıtla hoplaya zıplaya yanımıza geldiklerinde ben bazen rahatsız oluyorum. Neden mi? Çünkü ben aynı dersleri seküler bir evde büyürken öğrendiğimi hatırlıyorum. O derslerde bize inanç kahramanlarını aşılarlardı: HeMan, Asker Joe ve Ninja Kaplumbağalar. Bu çocuk öyküleri iyi davranışlar öğretmeyi amaçlıyordu.
Yetişkin olarak müjdeyi keşfettiğimde ahlakım tarafından lanetlendiğimi öğrendim (Rom. 2:12-15). Ebeveyn olarak fark ettiğim bir şey oldu: Çocuklarıma kurtuluşun inanılmaz öyküsünü aslında öğretmemişim, ÇÜNKÜ ikincil ahlak derslerinin Kutsal Yazıların öncelikli mesajının yerine geçmesine izin veriyormuşum! Esas olarak onlara müjdenin gücü ile HeMan’in gücü arasında hiçbir fark olmadığını öğretiyormuşum.
Bunu değiştirmeliydim. Çocuklarımın Kutsal Kitap’ı olduğu gibi okumayı ve anlamayı öğrenmeleri gerekiyordu.
Kaçınmamız Gereken 4 Olgu
Ucuz müjde taklitlerinin binbir yolu olsa da, sık sık Kutsal Kitap’taki anlatılarını şu dört yanlış yorum yoluna odaklanır:
- Anlatıları ahlakimasal gibi öğretmek.
Eski ve Yeni Antlaşma’daki anlatılar çoğunlukla Aesop Masalları gibi öğretiliyor. Örneğin, Yunus’un Tanrı’ya itaat etmemesinin felakete yol açtığı öğretiliyor. Bu doğru olsa da, Kutsal Kitap’taki anlatılar sadece ya da öncelikle tek ahlaki ders öğretmek üzere verilmemiştir.
- Aşırı biçimde dışdeğerleme ve ima kullanmak.
Çocuklar satırlar aralarını görmeye, anlatıda geçen kişilere içgüdü ve duygular atfetmeye ve kendilerini her öyküde bir kahraman olarak görmeye teşvik edilir. Şöyle sorular sorulur: ‘Sence küçük çocuk neden balık ve ekmeği paylaşmak istedi İsa’yla?’ Veya, ‘Bu davranış sence İsa’yı nasıl etkiledi?’
- Refah teolojisini ima etmek.
Dersler çoğunlukla bir çizgiye yaklaşır ve bazen o çizgiyi aşar. Çizgi ‘refah teolojisi’dir. Çocuklara Tanrı’nın her zaman bedenlerini koruyacağına, bütün hastalıklarını iyileştireceğine ve fiziksel ihtiyaçlarını karşılayacağına dair vaatte bulunulur. Bu teoloji hızla çöker, çünkü çocuklar istismar edilir, aile sorunları çoktur ve bazen ağır hastalıklar söz konusudur. Çocuklar soruna kendileri neden olduklarını ve böylece suçlu olduklarını düşünebilirler.
- Kutsal Kitap’taki mektup, peygamberlik ve şiir yazı türlerini okumamak.
Bu türden bölümlerden ders verilse de, bu yazı türleri birleştirilir, tek ‘öykü’ olarak öğretilir. Ahlak dersi vermek uğruna çok zengin bir teoloji atlanır.
Sahip Çıkmamız Gereken 5 Olgu
Peki alternatif nedir? Hristiyan ebeveynler olarak çocuklarımızı Rab’bin terbiye ve öğüdüyle büyütmekle sorumluyuz (Ef. 6:4). Yani onlara Kutsal Kitap üzerinde çalışmayı öğretmekle sorumluyuz. Kutsal Kitap’ı ahlaki masal derlemesi olarak değil, muazzam kurtuluş öyküsü olarak görmelerini isteriz.
Bu hedefe ulaşmak için beş fikir:
- Çocuklarınızla Kutsal Kitap hakkında konuşun ve onlarla birlikte okuyun.
Yas.6:4-9’a göre çocuklarımıza evimizde otururken, yolda yürürken, yatarken, kalkarken Tanrı’yı öğretmemiz gerek. RAB ve sözü ile ilgili sohbetler, çocuklarımızla güncel etkileşimimizin (sohbetlerimizin) bir parçası olmalı.
- Sadece çocuk Kutsal Kitaplarıyla sınırlı kalmayın.
Çocuklarınızın mümkün olduğu kadar çok Kutsal Yazıları okumalarını sağlayın. En iyi çocuk Kutsal Kitap’ı bile hakiki olandan daha zayıftır; onları sadece arada bir kullanın ve özellikle müjdeye odaklananları seçin. (En iyi seçenek İsa’nın Sevgi Öyküleri’dir.) Özel not: Kucak Yayıncılık çok yakında bu kitabı basacak!!! Web sayfasından ücretsiz talep edebilirsiniz! 😊
- Mektuplardaki paragrafları düşünmeyi öğretin.
Her paragraf tek fikir taşıdığı için her bir paragrafı tek tek okuyun ve çocuklarınızın bunu iyice düşünmesini sağlayın. Yaşa göre belki satır satır, cümle cümle gidip arada soru sormanız gerekebilir. Daha büyük çocuklar belki bir iki paragrafı birlikte anlayabilirler. Amacımız şudur: Kutsal Kitap’ın ilgili bölümünün yazarının ne söylemek istediğini anlamak.
- Anlatıları okurken önce öykünün tamamını okuyun, sonra sorularınızı sorun.
Paragrafta anlatılan karakterleri, konuyu ve öykünün sonucu hakkında sorular sorun. Ancak öykünün ayrıntıları ışığında sorular sorarken, satır araları ve öykünün tahmini ortamı hakkında soru sorma ayartısına direnin. Sonunda ‘neden’ sorusunu sorun, böylece daha kapsamlı kurtuluş temalarını görmelerine yardım etmiş olursunuz. Öyküdeki karakterlerin eylemlerinin ahlakına odaklama arzusuna direnin.
- Bütün cevapları bilmeniz gerektiğini düşünmeyin.
Bütün soruların cevaplarını bilmemek aslında yararlı bir şeydir. Cevapları birlikte bulmak aslında eğlenceli! Üstelik öğrenme zamanı yaratır; cevap bulma sürecini öğrenmelerine örnek olursunuz.
Onlar Buna Değer
Biz bu yöntemle çocuklarımıza öğretmeye başladık ve şimdi 5 yaşında olan çocuğumuz bile bu yönteme uyum sağlamış durumda. Bu iş Çocuk Kutsal Kitap’ından bir sayfa okumaktan çok daha zordur ama çocuklarımız buna değer.
Çocuklarımızın Kutsal Yazıları ve Kutsal Yazıların duyurduğu müjdeyi kavramalarına yaptırım yapalım.
https://www.thegospelcoalition.org/article/how-not-to-teach-your-kids-the-bible/ 17.3.2018’de erişilmiştir. İzinle kullanılmıştır.
