Hayatımdaki en büyük kahyalık Midwestern Seminary’deki yeni öğrencileri eğitmek değil, evdeki beş genç çocuğumu Rab’bin terbiyesiyle ve öğüdüyle eğitmektir. Bu kâhyalığın ağırlığını… ve yüceliğini… her gün hissederim. Çocuklarımın Mesih’e doğru adımlar attığını görünce ölçüsüz bir tatmin ve sevinç duyarım.
Eminim birçok Hristiyan ebeveyn aynı şekilde düşünür… sahip olduğumuz fırsat ve sorumluluktan ötürü dehşet içindeyken. Nitekim eşim Karen’a ve bana Hristiyan bir ev hayatı oluşturmak ve Mesih’i izleyen çocuklar yetiştirmek konusunda sorular sorulur. Biz bu konuda ‘hedefe ulaşmış değiliz’… Bunu açıkça kabul ediyoruz. Biz sadece adımlar atarız gün be gün, kendi hayatımızda ve çocuklarımızın hayatlarında Tanrı’nın lütfunu dileriz.
Bu yazı bizim başarımız ve nasıl başarılı olduğumuzla ilgili değildir. Tersine, eski bir deyişte dendiği gibi, dilencilere nerede ekmek bulabileceğini açıklayan dilenciyiz. Eğer siz de küçük çocuklarınızı Mesih’e yaklaştırmaya çalışıyorsanız, şu on ipucu size yardımcı olabilir:
1. Unutmayın, çocukların kurtulmak için yetişkin gibi olmaları gerekmiyor, yetişkinlerin kurtulmak için çocuklar gibi olmaları gerekiyor. İsa bunu Matta 18’de söylediğinde ruhsal masumiyetten bahsetmiyordu. Tersine bağlılığı, alçakgönüllülüğü ve riayeti öneriyordu. Bu erdemler çocuklarda yaygındır ve Mesih’i izlemek isteyen için esastır.
2. Unutmayın, çocuklarınızın ruhsal gelişimi konusunda sorumlu kişi pastör, kilise veya çocuklarının öğretmeni değil, sizsiniz. Onlara Tanrı’nın sözünü sadık bir şekilde öğretin, yüreklerini biçimlendirin ve evet, kilise öğretişlerini benimsetin. Varsayalım ki kiliseniz çocuklarınızın ruhsal gelişimini onlara teslim edebilecek kadar sağlıklı; yine de bunu yapmayın. Bu Kutsal Kitap’a aykırıdır ve sizi hayatınızın en büyük sevinçlerinden yoksun bırakır.
3. İman dönüşümünün anlamını unutmayın. İman dönüşümü sadece düşünsel değildir. Çocuklarımızın sadece Mesih’le ilgili bazı gerçeklerini kabul etmelerini istemiyoruz. Onlar müjdenin kapsamlı fikrini okul öncesi eğitimlerinde de öğrenmişlerdi ama bu onların kurtuluşu için yeterli değildir. Sadece entelektüel yönünün değil, duygularının ve iradesinin de devreye girmesini gözetin. İtiraf, tövbe, güven ve Rab olarak Mesih’e teslim olduğunu duyma beklentiniz olsun. İsa onun hayatını değiştirdi mi?
4. Tanıklığınızı çocuklarınıza açıklayın. Çocuklarınız İsa’nın sizin için ne anlama geldiğini biliyor mu? Sizin hayatınızı nasıl değiştirdiğini, ne zaman ve nasıl Hristiyan olduğunuzu? Tanıklığınızı çocuklarınıza anlatmanız, Tanrı’nın onların hayatında neler yaptığını sorabileceğiniz doğal bir ortam sağlar.
5. Müjdeyi çocuklarınıza duyurun. Nasılsa kilisede duyuyorlar diye düşünmeyin. Vaazlarda ve kilise derslerinde duydukları gerçekleri birbiriyle ilişkilendirme işini bırakmayın onlara. Çocuklarınıza müjdeyi duyurun! Birçok kere, açıkça ve tutkulu bir şekilde.
6. Çocuklarınızın önünde müjdeyi açıklayın. Bunu yaptıkça çocuklarınız müjdeyi daha az korkutucu bir ortam içinde duyabilirler. Ayrıca müjdenin sizin için ne kadar önemli olduğunu, müjdenin herkes için geçerli olduğunu ve hem müjdeyi hem de insanları o kadar çok sevdiğiniz için ikisinin birbiriyle ‘tanışmasını’ istediğinizi algılarlar.
7. Ruhsal konularda sohbet edebileceğiniz doğal ortamlar sağlayın. Evimizde ruhsal konularda sohbet etmeyi doğal kılmaya çalışırız; okul, spor, etkinlikler veya hayatın herhangi bir unsuru hakkında konuştuğumuz kadar doğal olmasını isteriz. Bizim için en doğal ortam aile ibadetimizdir. En önemli nokta bağlam veya ortam değil, sıklıktır. Tanrı ve O’nun yaptıkları hakkında az konuşursanız, çocuklarınızın yüreğinde bu konuyu ele almada hantallıkları artar. Sıkça konuşmanız konuyu doğal hale getirir.
8. Mesih’e doğru atılan adımları teşvik edin. Bu öğüdü ilk dile getiren olmasıyla ünlenen A. Criswell, First Baptist Dallas kilisesinin pastörüdür. Yararlı bir öğüt ve kavramdır. Çocuklarınız ‘Mesih’i izlemek istiyorum’ derlerse, yaşları çok küçük olsa bile veya girişimleri hakkında kuşkularınız varsa bile, onlar ‘Mesih’e doğru adım atarken’ veya sorular sorarken onları onayladığınızı göstermeniz önemlidir.
9. Pastörünüzle konuşun. Çocuklarınızın ruhsal gelişimini başka birinin eline bırakmayın ama pastörünüzden yardım ve tavsiye isteyin. Yönlendirici sorular sormayın. O çocuklarınızla konuşsun, Mesih’e yönlendirmek konusunda yardım etsin. Bazen kilise ebeveynlerin çocuklarını Mesih’e yönlendirdiklerini, ebeveynler ise kilisenin hizmetkarlarının çocuklarını Mesih’e yönlendirdiğini varsayıyor. Hiçbir varsayımınız olmasın! Çocuklarınızın yürekleri bilgisiz varsayımdan daha önemli. Kilisenizle birlikte bu işi yürütün.
10. Müjdeye her zaman duyurun, vaftiz etmek için acele etmeyin. Çocuklarınız Mesih’i izlemek istediklerini veya Mesih’i izlediklerini söylerlerse, onları hemen vaftiz etmeniz gerekmiyor. Hatta henüz imanlı olmayan çocuğu vaftiz etmek hem kilisenin hem de çocuğun kafasını karıştırır. Daha kötüsü, çocuğa imanlı olmanın böyle bir şey olduğunu düşündürebilir, halbuki henüz Tanrı’nın egemenliğinin dışındadır. Sabredin ve Rab’be güvenin. Mesih’e yönelik arzuları olgunlaşsın. İman dönüşümünün meyvelerine bakın. Gerçekten Mesih’e güvendiklerinden emin olduğunuzda vaftiz edin onları.
Bu yılın başında çocuklarımdan birini vaftiz etme ayrıcalığı yaşadım. Onun Mesih’e iman etmesine yardım etme ve birkaç ayda büyümesini görme sevincim hiçbir şeyle kıyaslanamaz! Elçi Yuhanna’nın söylediklerine katılıyorum: ‘Benim için, çocuklarımın gerçeğin izinden yürüdüklerini duymaktan daha büyük bir sevinç olamaz!’
Umarım çocuklarınızı Mesih’e doğru yönlendirirken bu on ipucunun size yardımı olur ve dilerim çocuklarınızı Mesih’e yönlendirirken, onların gerçeğin izinden yürüdüklerini görme sevinciniz olsun!
http://ftc.co/resource-library/1/2422 1/11/2016’da erişilmiştir
