“Daha geniş müjde” öyküsünü oluşturmaya devam ederken, müjdenin merkezinde kurtuluşun olduğunu anlamalıyız: Tanrı’nın, Mesih’in kendisi ve işi aracılığıyla yaratılışını hedeflenen amaçlarına geri döndürmek için nasıl çalıştığını. Liderler ve öğretmenler olarak, öğrencilerin Mesih aracılığıyla sergilenen kurtuluşun büyüklüğünü görmeleri ve bunu kendileri için arzu etmeleri üzerine Tanrı’nın kurtarıcı işinin eksiksiz bir resmini sunmaya dikkat etmeliyiz.

Ancak bunu iyi yapmanın yollarını tartışmadan önce bir soru sormama izin verin. Müjdeyi düşündüğünüzde, onu geçmiş zamanda mı, şimdiki zamanda mı yoksa gelecek zamanda mı düşünürsünüz? Bu soruyu başkalarına sorduğumda, pek çok kişinin yanıt olarak sadece geçmiş zamanı, “Mesih’in onları nasıl kurtardığını” ne kadar çabuk söyledikleri beni hep şaşırtmıştır. Sanırım bu, insanların istemeden de olsa kurtuluşa ve sonuç olarak müjdenin kendisine ilişkin dar bir bakış açısına sahip olmalarının en yaygın yollarından birini ortaya koymaktadır. Kurtuluşun kişisel niteliğine sıklıkla vurgu yaptığımız için, pek çok imanlı müjdeyi sadece geçmişte, Hrıstiyan olduklarında gerçekleşmiş bir şey olarak görmektedir.

Bu soruyu sık sık öğrencilerden Pavlus’un Titus 2:11-14 ayetlerinde kurtuluşu tanımlamak için kullandığı zaman kipini belirlemelerini isteyerek takip etmişimdir; burada Pavlus kurtuluşun tüm doğasını kısa ve öz bir şekilde ortaya koymakta, ondan geçmiş, şimdi ve gelecek açısından bahsetmektedir:

Geçmiş: “Tanrı’nın lütfu ortaya çıktı…”

Şimdiki zaman: “…bizi eğitiyor…”

Geleceğe: “… mübarek umudumuzu bekliyoruz…”

Öğrencilere kurtuluşla ilgili daha geniş kapsamlı müjdeyi öğreteceksek, kurtuluşun her üç zamanının da gerçekliğini vurguladığımızdan emin olmalıyız. Tanrı’nın bizim için ne yaptığı söz konusu olduğunda, Tanrı’nın bizi kurtardığını, kurtarmakta olduğunu ve kurtaracağını hatırlamak önemlidir. Her üç husus da öğrencilerimizin kurtuluşun özünü anlamalarına yardımcı olmak için temeldir.

Geçmiş Zaman: Aklanma

Mesih’te olanlar için Hrıstiyan oldukları zamana dönüp bakmak önemlidir. Gerçek şu ki, şimdi Mesih’te olan Hristiyanlar Tanrı’nın önünde doğru bir konuma sahiptirler; Mesih tarafından aklanmış ve O’nun doğruluğunu giymişlerdir. Pavlus’un yazdığı gibi, “Böylece imanla aklandığımıza göre, Rabbimiz İsa Mesih sayesinde Tanrı’yla barışmış oluyoruz (Romalılar 5:1).

Ancak kurtuluşun öyküsü bundan daha eskiye dayanır: “Çünkü Tanrı’nın bütün insanlara kurtuluş sağlayan lütfu ortaya çıkmıştır” (Titus 2:11). Tanrı’nın lütfu nasıl ortaya çıkmıştır? İsa’nın kendisi ve işleri aracılığıyla. O’nun yaşamı, ölümü ve dirilişi kurtuluşun araçlarıdır. Bu zaten tamamlanmış ve yerine getirilmiştir.

Ancak Tanrı’nın kurtarma işi daha da eskiye dayanır! Pavlus Efesliler 1’de kurtuluşun “[Tanrı’nın] Mesih’te edindiği iyi amaç uyarınca” olduğunu açıklamıştır (Efesliler 1:9). Kurtuluş, günaha düşüşe karşılık olarak Tanrı tarafından tasarlanmış bir “B planı” değildir; günahkârları Oğlu’nun kanıyla kurtarmak Tanrı’nın ebedi “A planı ”dır.

Şimdiki Zaman: Kutsal Kılma

Efesliler 1’deki bir sonraki ayette Pavlus müjdeden “Zaman dolunca gerçekleştireceği…..her şeyi Mesih’te birleştirecek ” (10. ayet) bir plan olarak bahseder. Bu, kurtuluşu Tanrı’nın her şeyi kendi yaratılış amaçlarına uygun hale getirmesi olarak ifade eder.

Bu, O’nun kurtarılmış halkı olan bizlerle başlar! Pavlus Koloseliler kilisesine yazdığı mektupta, onların “tam bir bilgelik ve ruhsal anlayışla Tanrı’nın isteğini bütünüyle bilmeniz, Rabbe yaraşır biçimde yaşamanız, Onu her yönden hoşnut etmeniz” için dua ettiğini yazarken bunun için dua etmiştir (Efesliler 1:9-10a). Bu, ruhsal olgunluğun, Tanrı’nın isteğiyle artan bir uyum içinde yaşayarak işaretlenebilecek büyümenin bir resmidir.

Ancak gözlerimizi sabit bir referans noktasına sabitleyebildiğimizde doğru yönde ilerleyip ilerlemediğimizi ölçebiliriz. Aynı şey Hristiyan yürüyüşümüz için de geçerlidir. Öğrencilerimiz bu yeni yaşamın sadece yaşamlarımızdaki ahlaki düzenlemelerden ibaret olmadığını, Tanrı’nın her şeyi Mesih’te birleştirme hedefine doğru ilerlemek olduğunu görmelidir. Öğrencilerin bir iman yaşamına hazırlanırken bunu düşünmeleri ve kavramaya başlamaları ne kadar muhteşem bir şey! Pavlus’un 2.Korintliler 5. bölümde bunu nasıl ortaya koyduğunu dinleyin,

“Bunların hepsi Tanrıdandır. Tanrı, Mesih aracılığıyla bizi kendisiyle barıştırdı ve bize barıştırma görevini verdi.  Şöyle ki Tanrı, insanların suçlarını saymayarak dünyayı Mesih’te kendisiyle barıştırdı ve barıştırma sözünü bize emanet etti. Böylece… Mesih’in adına elçilik ediyor, Onun adına yalvarıyoruz:…” (ayetler 18-20a).

Tanrı’nın kurtuluştaki işini ne kadar iyi anlarsak, bu büyük işteki yerimizi de o kadar iyi anlarız. Şöyle düşünün: Tanrı’nın Oğlu tarafından kurtarılanlar aynı zamanda Tanrı’nın görevi için ayrılmışlardır!

Gelecek zaman; Yüceltilme

Ayrıca müjdeyi sadece bireysel kurtuluşa uygulayarak öğrencilerimizin müjdeyi anlamalarını engelleyip engellemediğimizi de sormalıyız. Tanrı’nın İsa aracılığıyla gerçekleştirdiği kurtuluş işi O’nun tüm yarattıklarını kapsar. Bunun en görkemli ifadelerinden biri Koloseliler 1:15-20’de bulunur:

“Çünkü Tanrı bütün doluluğunun Onda bulunmasını uygun gördü.  Mesih’in çarmıhta akıtılan kanı aracılığıyla esenliği sağlamış olarak yerdeki ve gökteki her şeyi Onun aracılığıyla kendisiyle barıştırmaya razı oldu. ” (ayet 19-20).

Yaratılışın tümü günah aracılığıyla “..yaratılış amaçsızlığa teslim edildi. Bu da yaratılışın isteğiyle değil, onu amaçsızlığa teslim eden Tanrı’nın isteğiyle oldu.” (20. ayet), şimdi “bütün yaratılışın şu ana dek birlikte inlediğini” (22. ayet) ve Tanrı’nın planını tamamlayarak gerçekleştireceği şeyi “büyük özlemle beklediğini” (19. ayet) biliyoruz. Bu bozuk dünyada yaşadıklarımız olması gerektiği gibi olmasa da, daha geniş bir müjde perspektifi vizyonumuzu Tanrı’nın iyi yaratıcı niyetlerinin nihai restorasyonuna doğru yönlendirir.

Bu kozmik kurtuluş anlayışı, öğrencilerin Tanrı’nın tüm yaratılışa yönelik planını kavramalarına yardımcı olmak, yaşadığımız bireysel durumları veya dünyada tanık olduğumuz koşulları nasıl anlamlandırmaya başlayabileceğimizin anahtarıdır.

Kurtuluştan Müjde Çıkarımları

İşte liderlerin daha geniş kapsamlı kurtuluş müjdesini öğretirken kurtuluşun, öğrenciler için rutin olarak vurgulamaları gerektiğini düşündüğüm üç unsuru:

Mesih’e ait 

Tüm imanlıların Mesih’teki kimliklerini, Mesih’te olgunlaştıklarını ve Mesih’te yürüdüklerini anlamaları önemlidir. Öğrencilerin kurtarılmış insanlar olarak bunun kendilerine ne ifade geldiğini anlamaları için bu gerçeği sık sık vurgulayın: Mesih’e aittirler, yani hem şimdi hem de sonsuza dek Tanrı’yla barışmış olurlar.

İmanla Yaşamak 

Pek çok kişi için iman yanlış bir şekilde pasif bir kavram olarak görülmektedir. Gerçek iman, Tanrı’nın sözünün iyi ve doğru olanı açıkladığına aktif olarak inanmak ve buna uygun olarak yürümektir. Aynı zamanda Tanrı’nın Ruhu’nun, kendi başımıza yapamayacağımız şeyleri yapmamız için bizi güçlendireceğine inanmak, inançlarımızı tanrısayarlık haline getirmektir.

Umutta Demir 

Kurtuluş, kaosun ortasında bir yaşamı sabitleyebilecek umudu sunar. Öğrencilerin yüreklerini ve zihinlerini sadakatle yeniden yönlendirmeye çalışan öğrenci hizmet liderleri, bu kırık dökük dünyada gezinirken onlar için bir istikrar noktası sağlayabilir. Onlara Tanrı’nın yarattıkları için iyi niyetlerini hatırlatın ve yüreklerini Tanrı’nın her şeyi yoluna koyacağı ve yaklaşmakta olan güne yöneltin. Öğrenciler karşılaştıkları her zorlukta şu ebedi gerçeğe sımsıkı sarılabilirler: Tanrı, hem onların iyiliği hem de Kendi yüceliği için İsa Mesih aracılığıyla büyük kurtuluş işini gerçekleştirmeye sadık kalmıştır, kalmaktadır ve kalacaktır. Amin.

https://www.youthpastortheologian.com/blog/teaching-the-broader-gospel-redemption      28/9/2024’de erişilmiştir. İzinle kullanılıyor.

 

Bizi takip edin: