Merhaba çocuklar!
Bazen çevremizdeki arkadaşlarımızın yeteneklerine ve yaptıklarına bakarak: “Onlar çok yetenekliler, çok güzel işler yapıyorlar. Ben kimim ki? Ne yeteneğim var ki, ne yapabilirim ki? Keşke daha güzel ve büyük şey yapabilsem!” diye düşünebiliyoruz.
Tanrı’nın halkı da bir çok kere “biz ne yapabiliriz ki?” diye düşündüler.
Kutsal Kitap’tan bir örneğe bakalım beraber.
Tanrı Yahuda halkını günahlarından ötürü sürgüne göndermişti. Babil’de 70 yıl sürgünde kaldılar.
Tapınak yıkılmıştı. Kötü bir durumdaydı. Ama birkaç kişi bu tapınağı onarmak istiyordu ve bunun için Yeruşalim’e gittiler.
Bazı kişiler Tapınağın görkemli zamanlarını bildiği için yıkık halini görünce büyük hayal kırıklığına uğradılar ve cesaretleri kırıldı.
Hagay ve Zekeriya peygamber geldi ve onları yüreklendirmek için bazı sözler söylediler;
Hagay 2:3,4 “Aranızda bu tapınağı önceki görkemiyle gören kaldı mı? Şimdi size nasıl görünüyor? Bir hiç olarak görünmüyor mu? Şimdi sen, ey Zerubbabil, yüreklen!› RAB böyle diyor. ‹Ey Yehosadak oğlu Başkâhin Yeşu, yüreklen! Ey ülke halkı, yüreklen!› RAB böyle diyor. ‹İşi sürdürün. Çünkü ben sizinle birlikteyim.› Böyle diyor Her Şeye Egemen RAB”
Zekeriya 4:10 “Küçük işleri yapma gününü kim küçümsüyor? İnsanlar Zerubbabilin elinde çekülü görünce sevinecekler.”
Halk belki bu tapınağı kurmak için yeterince donanımlı ve yeterince güçlü değildi ama Rab onlarla birlikte olacağını söyledi. Onlar güçsüz olduklarını düşündüler ama cesaret gösterip Tanrı’ya güvendiler ve Tapınağın onarımına başladılar.
Bizlerde bazen cesaretimizi yitirebiliriz. Belli şeyleri yapmaktan çekinebiliriz. “Başarabilecek miyim?” diye düşüne biliriz. Böyle zamanlarda cesaretinizi toplayın ve Tanrı’dan yardım isteyerek bu işi yapmak için yola çıkın o size destek olacaktık.
Tanrı her zaman yanımızda ve bize yardım etmek için hazırdır. Yetenklerinizi Tanrı’ya verin ve Tanrı’nın yüceliği için kullanın.
