Merhaba çocuklar!
Kilise liderlerimizi severiz değil mi? Onlar, bizim için ciddi şekilde çalışıyorlar.
Kilise tarihinde de bazı büyük liderlerimiz olmuştur. Örneğin Pavlus’u biliyoruz. Ancak tarih boyunca inancımız için çok değerli ve önemli başka kişiler de olmuştur.
Bu dönemlerde 325 yılında İznik Konsili’nin başlangıcını kutluyoruz. Bu konseyin Yeni Antlaşma’da hangi kitapların yer alacağını seçmekle ilgili olmadığını, Üçlü Birlik olan Tanrı ve İsa’nın kimliğiyle ilgili olduğunu biliyoruz.
Aryüs, İsa’nın büyük ve iyi olduğuna, ancak Tanrı’ya eşit olmadığına, Tanrı tarafından yaratıldığına inanıyordu. Aryüs, Baba Tanrı’nın yüceliğini korumak istiyordu ve Oğul’u Tanrı’ya eşit kılmanın Baba’yı küçülttüğüne inanıyordu. Athanasios ve diğerleri Oğul’un Baba’nın özüne eşit olduğunu şiddetle savundular. Eğer Baba ve Oğul eşit olmasaydı kurtuluşumuz garanti altına alınamazdı. Konsey yapıldı ve konsey Athanasius’un yanında yer aldı. Böylece İsa’nın tam ve eksiksiz bir insan ve tam ve eksiksiz Tanrı olduğuna inancımızı savundu ve doğruladı.
Müjde’yi savunan ve koruyan insanlar için sevinmeliyiz. Doktrin hakkında derinlemesine düşünmeye önem veren kişiler olmasaydı, gerçek müjdeyi insanların ‘daha çekici’ bulduğu bir müjdeye kolayca kaptırabilirdik.
