By Todd DeKruyter | Mayıs 4, 2018
Ben başarısızlığın, Tanrı’nın karakter geliştirme sürecinin önemli bir parçası olduğunu daha önce yazdım. Burada, Navigating Life With More Than Enough, adlı kitabında Todd DeKruyter ebeveynlerin, çocuklarının başarısız olmalarına izin vermeleri, çocuklarını hayatın zorluklarından ve ikilemlerinden daima kurtarmamaları gerektiğini yazar —Randy Alcorn
İşte Michael Jordan’ın başarısızlıktan nasıl bahsettiğini işit: “Kariyerimde 9.000’den fazla basketi kaçırdım. 300 maç kaybettim. 26 defa bir maçı kazanmak için son şut şansı bana emanet edildi ve ben basket atamadım. Hayatımda tekrar ve tekrar başarısız oldum. Ve işte o yüzden başarılıyım.’
Çocuklarımızın başarısız olmalarını seyretmek beklediğimizden daha zordur. Çok başarılı olan çoğumuzun işi sorunları çözmektir. Müdahale etmeye, daima sorunlarını çözmeye ya da *helikopter ebeveynliğe direnmemiz gerekir. Townsend ve Cloud, Boundaries With Kids adlı kitabında, çocuğun başarısızlığından öğrenmesini çok güzel tasvir eden harika bir sohbet var. Onlara göre ebeveynler artık çocuklara ‘müdahale etmeyi’ bırakmalılar.
Çocuğunuz okul projesinde geç kaldı, sabaha kadar hazır olması için bu akşam bazı malzemeleri alması gerektiğini hayal edin. Çocuğu kurtarmak için alış veriş merkezine koşmaktansa annenin böyle cevap verdiğini varsayın:
“Anne, projem için yapıştırıcı lazım.”
“Özür dilerim tatlım, bende yok.”
“Ama bu gerekli… Projemin yarın sabaha hazır olması gerek.”
“Hangi öğretmen öncesinde malzemeleri söylemeden şu saatte sizi arayıp bir proje verir?”
“Hadi ya anne!! Projeyi okulda verdi bize.”
“Ne zaman verdi?”
“İki hafta önce”
“Tamam… Anladım. Yani yapıştırıcı ve erzakları bulman için 2 haftan vardı?”
“Evet, ama evde olduğunu düşündüm.”
“Tüh çok yazık! Önceki projede de aynı şey olmuştu, keçe kumaşa ihtiyacın vardı. Neyse yapıştırıcı yok bende ve yatma zamanım geldi. Umarım yapıştırıcıya ihtiyaç olmadan bir çözüm bulursun. İyi geceler; seni destekliyorum!
Vay canına! Bu olay çocuğa kendisini denetlemesini öğretir. Onun erken bir yaşta ve sonuçları fazla aşırı olmayacak bir zamanda başarısızlığa uğramasına izin veriyor ve aslında bu iyi bir ebeveynliktir.
Mücadele iyi bir şeydir. Çocuklarımız istesinler, çalışsınlar ve öğrensinler. Başarısızlık harika bir öğretmendir. Son günlerde meslek okullarında ve kurslarda başarısızlığın iyi bir öğretmen olmasıyla ilgili yazılar ve sunumlar var. Çok başarılı kişilerden başarısızlıklarından ne öğrendiklerini aktaran binlerce alıntılar var. Peki, başarısızlığından kaçmak için yeterli parası olan çocuğa ne diyelim? O neyi öğrenir? Ebeveynler helikopter gibi uçup gençleri (ya da genç olmayanları!) sıkıntıdan kurtarırsa hangi ders öğrenilir? Para sıkıntısından beni kurtarır mı? Öğrenmesini istediğimiz ders bu mu?
Bu anlarda çok şey öğretiyoruz. İyice öğretelim!
(*Çocuk ihtiyaç duysun duymasın sürekli müdahale eden ebeveynlik)
https://www.epm.org/blog/2018/May/4/kids-experience-failure 17/5/2018 tarihinde ulaşılmıştır
